Այս աշխարհը հիասքանչ է
Երբ ես նայեցի պարզ կապույտ երկնքին, ես չէի կարող զսպել զարմանքի և ուրախության զգացումը: Աշխարհն այնքան գեղեցիկ էր, այնքան ընդարձակ և կյանքով լի: Ամենուր, ուր նայեցի, նոր և հետաքրքիր բան կար՝ բացահայտելու:
Ես քայլում էի ոլորապտույտ արահետով՝ ընկալելով ինձ շրջապատող աշխարհի տեսարաններն ու ձայները: Ես տեսա երեխաներին, ովքեր խաղում էին, ծիծաղում և վազում այգում, նրանց ուրախ էներգիան վարաքում էր:
Աշխարհը լի էր մեծ ու փոքր հրաշքներով։ Սկսած լեռների վեհությունից մինչև մեկ ծաղկի խճճվածությունը, այս աշխարհի յուրաքանչյուր հատված վկայում էր իր գեղեցկության և բարդության մասին:
Երբ ես կանգնած էի այնտեղ, հիանում էի ինձ շրջապատող աշխարհով, ես չէի կարող զսպել երախտագիտությունը, որ կենդանի եմ նման հրաշալի վայրում: Ես գիտեի, որ կան մարտահրավերներ և դժվարություններ, բայց այդ պահին այդ ամենը աննշան էր թվում ինձ շրջապատող անհավատալի գեղեցկության դիմաց:
Եվ այսպես, ես ժպտացի, լցված ուրախության և զարմանքի զգացումով և շշնջացի ինքս ինձ. «Այս աշխարհը հիասքանչ է»: