Համո Սահյանը և արտասահմանը
Համո Սահյանը XX դարի հայ գրականության ականավոր ներկայացուցիչներից է: Նրա ստեղծագործական ժառանգությունը հարուստ է ոչ միայն հայրենասիրական և փիլիսոփայական թեմաներով, այլ նաև արտասահմանյան գրականության ազդեցություններով:
Սահյանը լավ տիրապետում էր ռուսերենին և ֆրանսերենին, ինչը նրան հնարավորություն էր տալիս ծանոթանալ համաշխարհային գրականության լավագույն նմուշներին: Նա հատկապես տարված էր ռուս գրականությամբ, մասնավորապես Ալեքսանդր Պուշկինի և Միխայիլ Լերմոնտովի ստեղծագործություններով: Սահյանի որոշ բանաստեղծություններում զգացվում է Պուշկինի ազդեցությունը՝ հատկապես սիրային և բնության թեմաներով գործերում:
Բացի ռուս գրականությունից, Սահյանը մեծ հետաքրքրություն ուներ նաև ֆրանսիական պոեզիայի նկատմամբ: Նա թարգմանել է Շառլ Բոդլերի, Փոլ Վեռլենի և այլ ֆրանսիացի բանաստեղծների ստեղծագործություններ: Սահյանի պոեզիայում նկատելի է սիմվոլիզմի ազդեցությունը, որը բնորոշ էր XIX դարավերջի ֆրանսիական գրականությանը:
Անգլերեն լեզվի իմացությունը Սահյանին թույլ տվեց ծանոթանալ նաև անգլիական և ամերիկյան գրականությանը: Նա հատկապես հետաքրքրված էր Ուիլյամ Շեքսպիրի, Ջորջ Բայրոնի և Թ.Ս. Էլիոթի ստեղծագործություններով: Սահյանի որոշ բանաստեղծություններում զգացվում է Բայրոնի ռոմանտիզմի ազդեցությունը:
Չնայած արտասահմանյան գրականության ազդեցություններին՝ Սահյանը միշտ մնաց հայ ինքնատիպ բանաստեղծ: Նա կարողացավ համադրել տարբեր մշակույթների լավագույն ավանդույթները և ստեղծել իր յուրահատուկ ոճը: Սահյանի պոեզիան համամարդկային արժեք է և դեռ երկար կմնա որպես հայ գրականության ոսկե ֆոնդի մաս:
Այսպիսով, Համո Սահյանը ոչ միայն հայ, այլև համաշխարհային գրականության խոշորագույն ներկայացուցիչներից է: Նրա ստեղծագործությունը հարուստ է արտասահմանյան գրական