Ծիծաղ և լաց
Մի իմաստուն մարդ, խոսելով ներկաների հետ, նրանց մի անեկդոտ պատմեց. Ամբողջ հանդիսատեսները ցնցվեցին ծիծաղից։
Մի քանի րոպե անց նա նորից ժողովրդին պատմեց նույն անեկդոտը. Միայն մի քանի հոգի ժպտացին։
Իմաստունը երրորդ անգամ ասաց նույն անեկդոտը, բայց ոչ ոք չծիծաղեց։
Իմաստուն ծերունին ժպտաց և ասաց. «Չես կարող անընդհատ ծիծաղել միևնույն կատակի վրա… Ուրեմն ինչու՞ եք ձեզ թույլ տալիս լաց լինել նույն բանի համար»: