Աղջկա խնդրանքը
Ժամանակով մի աղջիկ էր ապրում։ Նա արև շատ էր սիրում։ Վաղ առավոտից հիանում էր ոսկեզօծ գնդով և հետևում նրան մինչև վերջալույս:(,) Իսկ երբ արևն անհետանում էր սարի հետևում(,) պառկում էր իր փայտե մահճակալին և միայն արևի մասին էր մտածում։ Ամառն արևն անխնա այրում էր։ Մարդիկ տանջվում էին անվերջանալի տապից։ Ծարավից թոշնել էին ծառ ու ծաղիկ։ Այդ ժամանակ փոքրիկ աղջիկը հասկացավ, որ մարդիկ առանց անձրևի ապրել չե(է)ն կարող։ Մի օր նա կանգնեց ուղիղ արևի տակ և նրան խնդրեց.
-Սիրելի՛ արև, մարդկանց անձրև է պետք։
Ժամանակով մի աղջիկ էր ապրում։ Նա արև շատ էր սիրում։ Վաղ առավոտից հիանում էր ոսկեզօծ գնդով և հետևում նրան մինչև վերջալույս: Իսկ երբ արևն անհետանում էր սարի հետևում պառկում էր իր փայտե մահճակալին և միայն արևի մասին էր մտածում։ Ամառն արևն անխնա այրում էր։ Մարդիկ տանջվում էին անվերջանալի տապից։ Ծարավից թոշնել էին ծառ ու ծաղիկ։ Այդ ժամանակ փոքրիկ աղջիկը հասկացավ, որ մարդիկ առանց անձրևի ապրել չեն կարող։
Մի օր նա կանգնեց ուղիղ արևի տակ և նրան խնդրեց.
-Սիրելի՛ արև, մարդկանց անձրև է պետք։
8
առաջադրանքներ
- Դուրս գրեք մեկ բարդ բառ և նրա արմատներով ստացեք մեկական նոր բառ:
վերջալույս-լուսամուտ, վերջնական
- Դուրս գրեք մայրամուտ, զմայլվել բառերի հոմանիշները:
մայրամուտ-արևմուտք
զմայվել-հիանալ
- Կոչական ունեցող նախադասությունը գունավորեք:
Leave a Reply